ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
ذکر مصیبت می‌کند : الشام الشام
تا یاد غربت می‌کند : الشام الشام
منزل به منزل درد و داغ و بی کسی را
یک جا روایت می‌کند : الشام الشام
موی سپید و چهره ای در هم شکسته
از چه حکایت می‌کند : الشام الشام
هر روز با اندوه و آه و بی شکیبی
یاد اسارت می‌کند : الشام الشام
در این دیار پُر بلا هر کس به نوعی
عرض ارادت می‌کند : الشام الشام
یک شهر چشم خیره وقت هر عبوری
ابراز غیرت می‌کند : الشام الشام
هر سنگ با پیشانی مجروح خورشید
تجدید بیعت می‌کند : الشام الشام
قرآن پرپر روی نیزه غربتت را
هر دم تلاوت می‌کند : الشام الشام
قلب تو را یک مرد رومی با نگاهش
بی صبر و طاقت می‌کند : الشام الشام
هر جا که دارد خوف از جان تو ، عمه
خود را فدایت می‌کند : الشام الشام
جان می دهی وقتی به لب هایی مقدس
چوبی جسارت می‌کند : الشام الشام
کنج تنوری حنجری آتش گرفته
ذکر مصیبت می‌کند : الشام الشام
