متن شعر در ادامه ی مطلب
توحید را دردانه مظهر می شود زهرا
یکپارچه الله اکبر می شود زهرا
اُم ابیهای پیمبر می شود زهرا
ساقی اگر مولاست کوثر می شود زهرا
شیعه چو فرزند است و مادر می شود زهرا
اهل کرم ذاتا کریم اند و گدا محتاج
جایی ندارد غیر باغ هل أتی محتاج
زهرا کریمه ما تماماً بی‌نوا ، محتاج
به چادرش هستند حتی انبیا محتاج
تا وارد صحرای محشر می‌شود زهرا
محو کمال خویش کرده مرتضی را هم
وقتی دعایش سر زده همسایه ها را هم
یعنی دعایش آبرو داده دعا را هم
جمله به جمله هل أتی ، حتی کساء را هم
هر طور بنویسیم محور می شود زهرا
او مادر آب است و باران را به عالم داد
به سائلان شهر نه ، نان را به عالم داد
تنها نه قرص نان که ایمان را به عالم داد
در خانه ی کوچک بزرگان را به عالم داد
معصومه ی معصوم پرور می‌شود زهرا
ما اهل پایینیم بالا را نمی فهمیم
ما «نزّل القرآن فیها» را نمی فهمیم
گل را نمی فهمیم حورا را نمی فهمیم
سیلی زدن بر روی زهرا را نمی فهمیم
با یک نسیمی نیز پرپر می‌شود زهرا
دیوارهای خانه اش دیوار اسلام است
دنبال جاری کردن افکار اسلام است
کار شریف خانه اش هم کار اسلام است
تنها پی بیداری انصار اسلام است
دیدی اگر از خانه اش در می شود زهرا
دین در خطر باشد سپر می آورد زهرا
مثل علی رو به خطر می آورد زهرا
سینه برای میخ در می آورد زهرا
این فتنه را از ریشه در می آورد زهرا
این بار دیگر مرد خیبر می شود زهرا
کشتی طوفان دیده را با خطبه ساحل شد
با خطبه ی او بود که اسلام کامل شد
با خطبه ی روز غدیر خم مکمل شد
خطبه به شکل دیگری در کوفه نازل شد
زینب میان کوفه ی دیگر می‌شود زهرا
راه خدا با شمس ، با نور جلی باز است
این راه تنها با ولایت ، با ولی باز است
دست علی بسته ست دست من ولی باز است
تا دست من باز است پس دست علی باز است
حالا در این اوضاع حیدر می‌شود زهرا
این قفل بسته با خلافت وا نخواهد شد
امروز تکلیف است ، با فردا نخواهد شد
خسته شدید از دین ولی زهرا نخواهد شد
مولا که تنها نیست و تنها نخواهد شد
بی لشکرش کردید ، لشکر می شود زهرا
مردم همان راه شلمچه باز راه ماست
داعش گرفتار سلیمان سپاه ماست
تنها به امر و نهی این رهبر نگاه ماست
سید علی فاطمی پشت و پناه ماست
پشت و پناه گرم رهبر می شود زهرا
دین را فقط از راه زهرا می شود فهمید
از استقامت‌های مولا می شود فهمید
در فاطمیه کربلا را می‌شود فهمید
از نامه آقا به دنیا می شود فهمید
یک روز این دنیا سراسر می شود زهرا
این رشته ی تسبیح دانه دانه شد حالا
شمع آب شد پس نوبت پروانه شد حالا
زانوی من افتاد وقت شانه شد حالا
با رفتن تو خانه ام ویرانه شد حالا
این خانه دارد قبر حیدر می شود زهرا !
از چشم هایم می نشینم خار می گیرم
من انتقامت را ز این مسمار می گیرم
حالا منم که دست بر دیوار می گیرم
تا زنده ام از چشم هایم کار می گیرم
حالم فقط با گریه بهتر می‌شود ، زهرا !
گل ها به جایی شان بگیرد خار می میرند
مادر نباشد کودکان انگار می میرند
یک بار جان دادی ولی صد بار می میرند
با دیدن حتی در و دیوار می میرند
زینب بدون تو چه لاغر می شود زهرا !
آه آن زمانی که گرفتاری فراوان است
آثار جهل بی بصیرت ها نمایان است
قرآن ناطق در حصار نیزه داران است
سهم تن باران رحمت تیرباران است
تاج سر اسلام نشتر می‌شود زهرا !
مثل حسینت هیچ کس گریان نخواهد شد
مهریه ات آب است ، پس عطشان نخواهد شد
با این لباس بافته عریان نخواهد شد
هر چند می‌گویم که این و آن نخواهد شد
اما خبر دارم مقدر می‌شود زهرا !
آمد به خیمه ذوالجناح اما سوارش نیست
سر به زمین می‌کوبد و دیگر قرارش نیست
این کیست که یار همه ست و هیچ یارش نیست
این کیست که افتاده مادر در کنارش نیست
خواهر برایش مثل مادر می شود زهرا
