خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

من مریدم شما همیشه مراد

کرمت را نمی برم از یاد

می سرایم در این شب میلاد

قُل أَعوذُ بِرَبِّ جود و جواد

بچه هایم تصدق سرتان

مددی کن به حق مادرتان

حرف دل را اگر غزل کردم

واژه ها را دوباره حل کردم

و به یک مثنوی بدل کردم

یاد احلی من العسل کردم

جام لبریز از شراب افتاد

نامت آمد دهانم آب افتاد

رعد و برقی شبیه طوفانی

نکند تو علی دورانی ؟

نور چشم مه خراسانی

تو ولیعهد شاه ایرانی

صاحب مسند امام رضا

پسر ارشد امام رضا

تو امامی و ما همه مأموم

ز کرامت نکن مرا محروم

از نگاه تو می شود معلوم

آینه دار چهارده معصوم

شاه جود و عنایت و بذلی

وارث غیرت اباالفضلی

یوسف از زائرین چشمانت

حاتم طائی از گدایانت

پور عمران فقیر احسانت

زکریا غلام طفلانت

ولی الله زاده ای آقا

رحمت فوق العاده ای آقا

در دو عالم ولیّ محترمی

حجت الله و صاحب علمی

دست و دل بازی و چه با کرمی

عقل کلّ تمامی اُمَمی

ابن أکثَم که مات و حیران شد

با وجود شما مسلمان شد

وای از این اعتقاد بی دین ها

وای از این التماس ننگین ها

لعنت حق به قوم بدبین ها

کوری چشم نسل شاهین ها

در دو عالم منم غلام تقی

جان عالم فدای نام تقی

نای نوحه گرم بده حالا

سایه ای بر سرم بده حالا

مستحقم پرم بده حالا

بی قرارم حرم بده حالا

عزت عالمین می خواهم

سفر کاظمین می خواهم

می نویسم ز دور یا نزدیک

که تو هستی به ماسوا نزدیک

در لغت نی به نینوا نزدیک

کاظمینت به کربلا نزدیک

با شما تا خدا که خواهم رفت

سوی کرببلا که خواهم رفت