خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نیست جز دوری روی تو ملال دگری 

در سرم غیر خیال تو خیال دگری 

راه گم کرده ام ، ای راه بلد خسته شدم 

بس که افتادم از این چاله به چال دگری 

بار هجران تو را می کشم و می میرم 

تا که هستم ندهم دل به وصال دگری 

شوق مسکینی ام از عادت الاحسانی توست 

نزنم دست توسل پر شال دگری 

جلوه ی دیگر رحمانیت و لطفی که 

به ظهور آمده ای با خط و خال دگری 

خاک پایی ز رهت سرمه ی چشمی بفرست

که نگاهم نکند میل جمال دگری

کمکم کن بزنم سنگ تو بر سینه ی خویش 

کمکم کن نکشم قال و مقال دگری

جمعه تا جمعه از این ماه به آن ماه رسد 

بی تو تحویل دهم سال به سال دگری 

حال که گوشه ی این دام گرفتار شدم 

مده بر قمری پر بسته مجال دگری

همه ی ثروت من دوستی آل کساست 

احتیاجم نشود مال و منال دگری