ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
آیت عظمی علیّ و محشر کبری حسن
عالی و اعلا علیّ و والی و والا حسن
حبل محکم مرتضی و بهترین دم مجتبی
عروة الوثقی علیّ و واژه ی زیبا حسن
" سوره ی انسان " علیّ و " سوره ی یس " حسن
عَلّمَ الاَسما علیّ و أحسنُ الاَسماء حسن
حاکم خلقت علیّ و شافع أمّت حسن
قادرِ مطلق علیّ و مالک دل ها حسن
زینت دوش رسول الله هستند این دو تن
جان پیغمبر علیّ و دلبر طاها حسن
اوّلین نور دل صدّیق اکبر مجتبی ست
اوّلین دردانه ی صدّیقه ی کبری حسن
ذکر پرواز ملک تا آسمان هفتمین
سرّ معراج نبی در لیلة الاسرا حسن
در عطوفت ، در جلالت ، در شُکوه و مرتبت
آینه گردان که نه ، آئینه ی زهرا حسن
در جَمَل بر عالمی این نکته ثابت شد که هست
رونوشتِ حیدر کرار در دنیا حسـن
بشنو از روح الامین که : لافتی الاّ علی
بشنو از روح القُدُس که : لافتی الاّ حسن
ثانی إِثنَیْــنِ رسول الله در زهد و وَرَع
در کرامت چون کرام الکاتبین ، یکتا حسن
بی کسی ، غربت ، تحمّل ، صبر ، داغی بر جگر
تک تک این واژه ها را می شود معنا حسن
چاه مخصوص غم مولاست که در بین طشت
ریخت همراه جگر ، درد دل خود را حسن
بین کوچه ، بین خانه ، بین مسجد ، در سپاه
هر طرف رو می کنم تنها حسن ، تنها حسن
او گذشت از سهم خود تا ذکر ما این گونه شد
یا حسین و یا حسین و یا حسین و یا حسن
خورده بر تابوت او هفتاد چوب تیر و هست
پیشواز ظهر خون آلود عاشورا حسن
