خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

کیسه های نان و خرما خواب راحت می کنند

دست های پینه دارش استراحت می کنند

نخل ها از غربت و بغض گلو راحت شدند

مردم از دستِ عدالت های او راحت شدند

ای خوارج ، بهترین فرصت برای دشمنی ست

شمع بیت المال را روشن کنید ، او رفتنی ست

درد را با گریه های بی صدا آزار داد

با لباس نخ نمایش ، کوفه را آزار داد

مهربانیِ نگاهش حیف مشکل ساز بود !

روی مسکین ها در دارالخلافه باز بود

دشمنانش در لباسِ دوست بسیارند و او

بندگان کیسه های سرخ دینارند و او

ساده گی سفره اش خاری به چشم شهر بود

 مرتضی با زرق و برق زندگی شان قهر بود

نیمه شب ها کوچه ها را عطرآگین می کند

در عوض ، درحقِ او هر خانه نفرین می کند

حرص اهل مکر ، از بنده نوازی علی ست

داستان بچه هاشان بی نمازی علی ست

گام در راهِ فلانی و فلان برداشتند

از اذان ها ، نام او را مغرضان برداشتند

جرم سنگینی ست ، بر لب خنده را برجسته کرد

چاه ها دیدند مولا خستگی را خسته کرد

جرم سنگینی ست ، تیغ ذوالفقاری داشتن

زخم ها از بدر و خیبر یادگاری داشتن

جرم سنگینی ست ، از غم کوله باری داشتن

مثل پیغمبر عبایِ وصله داری داشتن

جرم سنگینی ست ، بر تقدیر حق راضی شدن

با یتیمان روزهایِ گرم همبازی شدن

جرم سنگینی ست ، جای زر ، مقدر خواستن

در دو دنیا خیرخواهیِ برادر خواستن

جرم سنگینی ست ، در دل عشق زهرا داشتن

سال ها درسینه داغِ کهنه ای را داشتن

هیچ طوفانی حریفِ عزم سکانش نبود

تیغ تیز ابن ملجم قاتل جانش نبود

پشت در ، آیینه اش را سنگ غافلگیر کرد

زخم بازویی ، امیر مؤمنان را پیر کرد

مرگ سی سال است بر او ،خنجر از رو می کشد

هر چه مولا می کشد ، از زخم پهلو می کشد