خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

بیمارها دارالشفا را می شناسند

اینجا تمام دردها را می شناسند

اینجا غریب و آشنا فرقی ندارد

اینجا غریب و آشنا را می شناسند

از هر دری در ماند هرکس آمد اینجا

درمانده ها باب الرضا را می شناسند

در این حرم حتی خدا نشناس ها هم ...

گاهی می آیند و خدا را می شناسند

ما چند سالی هست که مشهد می آییم

دیگر تمام شهر ما را می شناسند

بس که همیشه بودم اینجا دست و پاگیر

دیگر من بی دست و پا را می شناسند

ساده بگویم گنبدت را دوست دارم

بی چیزها تنها طلا را می شناسند

چه احتیاج است احتیاجم را بگویم ؟

اهل کرم فقر گدا را می شناسند

پشت در این آشپزخانه نشستم

سگ ها همه بوی غذا را می شناسند

هرکس که رفته کربلا از این حرم رفت

با نام مشهد کربلا را می شناسند