خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

بلبل در قفسیم و ز چمن می گوییم

یا اویسیم و مدیحت ز قرن می گوییم

یا که مانند مسافر ز وطن می گوییم

" گر چه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم

بعد منزل نبود در سفر روحانی " 

در دلم بود شوم زائر بین الحرمین

مادرم بود مشوّق که ادا سازم دین

پدر آهسته مرا گفت که ای نور دو عین !

 "هر دری بسته بود جز در پرفیض حسین

این در خانه ی عشق است که باز است هنوز "

کیست آن کس که به نام تو عسل‌ نوش نگشت ؟

قصّه‌ ی تو که شنیده است که مدهوش نگشت ؟

یاد تو از دل تاریخ فراموش نگشت

 " دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت

آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست "

غرقه‌ ی اشک غمت را هوس ساحل نیست

کشته‌ ی شوق تو را شکوه‌ ای از قاتل نیست

هر دلی را که نشد لطف تو شامل ، دل نیست

 " هر که از عشق تو دیوانه نشد ، عاقل نیست

عاقل آن است که از عشق تو دیوانه شود "

دست اگر هست همانا ید بیضا باشد

لب اگر هست لب لعل مسیحا باشد

غم اگر هست غم یوسف زهرا باشد

 " دل اگر هست دل زینب کبری باشد

آفرین باد بر این همّت مردانه دل! " 

عرشیان پا به حریم تو به حرمت بزنند

به مقامت به لب انگشت ز حیرت بزنند

خطبه‌ ات خوانده ، دم از اوج بلاغت بزنند

حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند

قدسیان ناله برآرند که جانم زینب

در مدینه غم بی دستی سقّا مبرید

قصّه‌ ی مادر و گهواره و یغما مبرید

خبر از دختر و طشت و سر بابا مبرید

 " نام اکبر به سر تربت لیلا مبرید

بگذارید جوان مرده قراری گیرد "