خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

حسن یکی ست ، کس دیگری حسن نشود

کسی به غیر حسن ، جان " پنج تن " نشود

چه وقت صلح ، چه وقت قیام ، در هر حال

کسی به جز تو امام هُمام من نشود 

به فیض هم سخنی با خدای خود نرسد

هر آن که در دل شب با تو هم سخن نشود

و هم کلام تو بودن نهایتش فیضی ست

که رزق آدم بدبین و بد دهن نشود

چه خوب هست که سهم دل شکسته ی من

به احترام غمت ، غیر سوختن نشود

خدا کند که دگر هیچ مرد مظلومی

شهید در اثر فکر شوم زن نشود

خدا کند که از این خانواده بعد از تو

غریب هیچ کسی کشته در وطن نشود

خدا کند خم گیسوی قاسمت با نعل

میان معرکه ی خون ؛ شِکن شِکن نشود

خدا کند که نصیب حسین تشنه جگر

به روی خاک غریبانه پر زدن نشود

خدا کند که اگر چاک چاک شد بدنش

کسی دگر متعرّض به پیرُهن نشود

خدا کند که اگر تیر سهم جسم تو شد

نصیب روضه از این بازتر شدن نشود

حسین دید که شد پاره پیکر و کفنت

بنا گذاشت پس از تو تنش کفن نشود