ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
شهر مدینه صحنه ی صحرای محشر است
باور کنیم عمر جهان رو به آخر است
ملک خدای عزوجل خیمه ی عزاست
کی صاحب عزاست ؟ خداوند اکبر است
در بیت وحی آمده در می زند اجل
این لحظه ی یتیمی زهرای اطهر است
جاری ست اشک دیده ی شیر خدا علی
انگار آب غسل نبی اشک حیدر است
عترت غریب گشته و قرآن به زیر پا
دست امین وحی خداوند بر سر است
باور کنید بر جگر شیر حق علی
داغ نبی فقط نه که داغ برادر است
رکن علی شکسته و از بس شده غریب
از غصه گشته مثل همایی که بی پر است
یا رب بر او ؛ تو فاطمه اش را نگاه دار
زهرا برای شیر خدا رکن دیگر است
مویی مباد کم ز سر فاطمه شود
کو دست و تیغ و بازوی سردار خیبر است
" میثم " اگر رسول خدا رفت از جهان
نفس نبی به خلق امام است و رهبر است
