خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یار اگر وقت نیاز از یار خواهش می کند

بنده هم از خالق دادار خواهش می کند

رنگ خفّت را نخواهد دید هرگز ، مثل ما

هر کسی از حیدر کرّار خواهش می کند

جای آن دارد شود کارش سلیمان پروری

سائلی که از علی ، بسیار خواهش می کند

گر که سلمان هم نشد یک روز قنبر می شود

هرکه از مولاش ، با اصرار خواهش می کند

تا بگیرد روزیِ یک عُمـر ، حرف تازه را 

شعر از او روزی هزاران بار خواهش می کند

تا که موجودیّتش در هر کجا ثابت شود 

نور از او در عالَم انوار ، خواهش می کند

تا بگردد صبح و شب ، بر گنبدِ شاه نجف

صبح و شب این گنبد دوّار خواهش می کند

تا بِچسبد مست ، بر آهن ربای دست او

تیغ هم در عرصه ی پیکار خواهش می کند

تا که قدری بر فرازش مدح مولا سر دهد

دار هم از میثم تمّار ، خواهش می کند

این سیاه آلوده ی بی دین به درگاه نجف

پا به پای مردم دین دار خواهش می کند

دست پُر از صحن دلباز نجف بیرون رود

هر کسی با چشم گوهر بار خواهش می کند