^ تکامل دلِ زار من از کمال گذشت | مرثیه ی حضرت رقیه سلام الله علیها | محمد سهرابی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تکامل دلِ زار من از کمال گذشت

سه سال طفل تو بودن هزار سال گذشت

محال بود که آن خارها مرا نکشند

ولی به شوق تو جان من از محال گذشت

^ فارغ از خود کی کند ساز پریشانی مرا | مرثیه ی حضرت رقیه سلام الله علیها | محمد سهرابی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

فارغ از خود کی کند ساز پریشانی مرا

بس بود جمعیتم کز خویش می دانی مرا

شبنم صبحم ، خیالم ، خاطرم ، شوقم ، دلم

ارتباطی نیست هرگز با گران جانی مرا

^ عمه جان ، پای من و حال شما دیدنی است | مرثیه ی حضرت رقیه سلام الله علیها | امیر عظیمی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

عمه جان ، پای من و حال شما دیدنی است

دل خون ،  پای برهنه ، چه سفر کردنی است ؟!

عمه جان ، موی من و روی شما سوخت ، ببین

کعب نی پیرهنم را به تنم دوخت ، ببین

^ تاب و تبم ، ذکر لبم هر دم رقیه است | مرثیه ی حضرت رقیه سلام الله علیها | محمدجواد شیرازی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تاب و تبم ، ذکر لبم هر دم رقیه است

زیباترین نامِ در این عالم رقیه است

از فتنه های این زمانه در امانم

تا آن زمان که محور دینم رقیه است

^ نوید وصل پدر را به کاروان می داد | مرثیه ی حضرت رقیه سلام الله علیها | محسن حنیفی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نوید وصل پدر را به کاروان می داد

به ماه ، ماه سر نیزه را نشان می داد

رقیه تولیت آستان رأس شریف

به ماه ، اذن زیارت در آسمان می داد

آن که مرا به اشک غمش استحاله کرد | مدح و مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | محمد قاسمی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

آن که مرا به اشک غمش استحاله کرد

دل را به فیض خون جگر دشت لاله کرد

با سر سپرده هاش مرا هم پیاله کرد

بر آستان خویش سرم را حواله کرد

نه نان ، نه آب ، مرا دیدن پدر کافی ست | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | امیر اکبرزاده

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نه نان ، نه آب ، مرا دیدن پدر کافی ست

برای سوختن من همین شرر کافی ست

به جای زانوی بابا سرم به دیوار است

برای من غم دنیا همین قَدَر کافی ست

زندگی گشته نفس گیر ، پدر | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | محمود مربوبی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

زندگی گشته نفس گیر ، پدر

داغ تو کرده مرا پیر ، پدر

پیش تر چشم به راهت بودم

پس چرا آمده ای دیر ، پدر

گویا به سر رسیده غم انتظارها | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | مصطفی هاشمی نسب

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

گویا به سر رسیده غم انتظارها

از راه آمده است نگارِ نگارها

بابا خوش آمدی ، قدمت روی چشم من

چشمی که خون شده ز غم روزگارها

از وقار عمه جان خود حجاب آموخته | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | محسن حنیفی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

از وقار عمه جان خود حجاب آموخته

او مؤدب بودنش را از رباب آموخته

با دو دست بسته تا شامات را یکسر گرفت

رزم را از فاطمه از بوتراب آموخته

با لب تشنه نگاهی پر تمنا می رود | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | وحید کردلو

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

با لب تشنه نگاهی پر تمنا می رود

ساحل چشمی به استقبال دریا می رود

با دعا چشم تری باشد یقیناً با شتاب

روی بال عرشیان تا عرش اعلا می رود

به آشنا نگه آشنا نمی افتد | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | مهدی علی قاسمی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

به آشنا نگه آشنا نمی افتد ؟!

چرا به ما گذر هل اتی نمی افتد ؟!

قسم به سوره ی یس ، به فجر و اعطینا

که لحظه ای دلم از تو جدا نمی افتد

دوباره چشم کبودم اسیر شبنم شد | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | مسعود اصلانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دوباره چشم کبودم اسیر شبنم شد

صدای هق هق و اشکم دوباره توأم شد

بهشت روی زمینم تو بودی و رفتی

از آن به بعد دگر زندگی جهنم شد

خیزران و بوسه بر دندان و لب ها خوب نیست | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | محمدعلی کردی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

خیزران و بوسه بر دندان و لب ها خوب نیست

ما عزاداریم ، این بزم و طرب ها خوب نیست

در مذاق من که عطر سیب را حس کرده ام

بوی تند و تیز این ماءالعنب ها خوب نیست

ماه رویم یک شبه گردید با شب آشنا | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | محمدعلی کردی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

ماه رویم یک شبه گردید با شب آشنا

تار و پودم شد به وضع نامرتب آشنا

رانده از شهر و بیابانم در این وادی ، که شد

پای با خار و جگر با نیش عقرب آشنا

دشمنان نقشه کشیدند و تفکر کردند | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | استاد حبیب الله چایچیان

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دشمنان نقشه کشیدند و تفکر کردند

تا مرا در بدر و غرق تأثر کردند

کی گذارم که شود نقشه ی آنان عملی

گرچه بسیار در این باره تدبر کردند

داغت رسید و بر جگر من قدم گذاشت | مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها | محمد قاسمی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

داغت رسید و بر جگر من قدم گذاشت

دردی شد و روی کمر من قدم گذاشت

آن قدر صبح و شب به هوای تو سوختم

تا که سرت ، توی سحر من قدم گذاشت