+ چه با وقار از آن ازدحام برمی گشت | مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام | محسن حنیفی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چه با وقار از آن ازدحام برمی گشت

نبرد تن به تنش شد تمام برمی گشت

عموی کوچک سادات ؛ حاجی عشق است

ز طوف صاحب بیت الحرام برمی گشت

سعی دارد کودکش را در عبا پنهان کند | مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام | مجید تال

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

سعی دارد کودکش را در عبا پنهان کند

باید او تن را جدا ؛ سر را جدا پنهان کند

گریه ی اصغر ، صدای هلهله ، با تیر خود

حرمله باید صدا را در صدا پنهان کند

نیزه ای از گلوی یک غنچه | مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام | رحمان نوازنی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب 

نیزه ای از گلوی یک غنچه

از سه جا انشعاب می گیرد

از یکی خون و از یکی شیر و

از یکی سهم آب می گیرد

وقت آن است بگیری قمرش گردانی | مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام | علی اکبر لطیفیان

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

وقت آن است بگیری قمرش گردانی

پسرت را به فدای پدرش گردانی

ایستاده به روی پای خودش از امروز

مرد گشته ببرش مردترش گردانی

این طفل که لب تشنه یک قطره آب است | حضرت علی اصغر علیه السلام | علی اکبر لطیفیان

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

این طفل که لب تشنه ی یک قطره ی آب است

یک قطره اشکش رزق صد جام شراب است

کرببلا حالا دو تا خورشید دارد

بر روی دست آفتابی آفتاب است

از حرم طفل ربابِ تازه ای برخاسته | مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام | علی اکبر لطیفیان

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

از حرم طفل ربابِ تازه ای برخاسته

شال بسته ، با نقاب تازه ای برخاسته

گرچه افتادند روی خاک ها خورشیدها

تازه مغرب ، آفتاب تازه ای برخاسته

تبسم کن جواب خنده ی جان پرورت با من | مصیبت حضرت حضرت علی اصغر علیه السلام | حاج غلامرضا سازگار

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تبسم کن جواب خنده ی جان پرورت با من

خدا داند چه کردی در نگاه آخرت با من

نه تنها می کنم تشییع جسمت را به تنهایی

که در جمع شهیدان است دفن پیکرت با من

در بین آب طفلی از قحط آب می سوخت | مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام | محسن عرب خالقی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

در بین آب طفلی از قحط آب می سوخت

از هُرم تشنگی اش حتّی سراب می سوخت

خوابید ، لیک آن روز با چشم باز خوابید

می بست اگر که پلکش پرهای خواب می سوخت

سپاه را چقدر سیر کرد آب فرات | مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام | علی اکبر لطیفیان

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

سپاه را چقدر سیر کرد آب فرات

چه زود این همه تغییر کرد آب فرات

چه کرد با جگر تشنه ها نمی دانم

رُباب را که زمین گیر کرد آب فرات