متن شعر در ادامه ی مطلب
واستُر عیوبی ، واغفر ذنوبی
إلهی العفو ، إلهی العفو
ای حیّ سبحان ، در ماه غفران
سوی تو آمد ، عبد پشیمان
غرق تباهی ، با رو سیاهی
گوید الهی ، از روی احساس
واستُر عیوبی ، واغفر ذنوبی
إلهی العفو ، إلهی العفو
یا ذی المعالی ، با دست خالی
رو کرده ام بر مولی الموالی
تو سفره داری ، رویَم نیاری
أشکو إلیکَ مِن سوء حالی
إلهی العفو ، إلهی العفو
دستم گرفتی ، چیزی نگفتی
از فعل زشت و جرم و خطایم
دیدی جفایم ، دادی بهایم
جای خطایم ، کردی عطایم
إکشف کروبی ، واغفر ذنوبی
إلهی العفو ، إلهی العفو
حرمت شکستم ، غافل نشستم
کردی فراموش نان و نمک را
رفته زِ یادم ، قبر و معادم
پروا نکردم از روی مولا
یا رب به زهرا ، أنظر إلینا
إلهی العفو ، إلهی العفو
در می زنم من ، در این دل شب
از ظلم عصیان ، خلّصنی یارب
گر بی نوایم ، غرق خطایم
ما را ببخش بر سالار زینب
إلهی العفو ، إلهی العفو
در بین گودال ، افتاده بی حال
گردیده پا مال ، قرآن زینب
بر خاک صحرا ، مظلوم زهرا
هِی می کشد پا ، جانان زینب
ذبح عظیم است ، شاه کریم است
مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم
در شور و شینم ، عبد الحسینم
إلهی العفو ، إلهی العفو