ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
ای پیشـوای اهل کرم یا علی مدد
ای ناخدای کشتی غم یا علی مدد
با خط ثلث و آب طلا نقش کرده اند
بر طاق عرش ، قبلِ عدم ، یا علی مدد
وقت نزول وحی ، به عنوان اسم رمز
در گوش لوح ، گفت قلم یا علی مدد
از بس که ختم " نادعلیّاً " مجرّب است
ذکرم شده ست دم همه دم یا علی مدد
مانند پَر سبک شد و از جا بلند شد
گفتم همین که زیر عَلَم یا علی مدد
در هو هویش مقابل هرکس که قد کشید
با رقص گفت : تیغِ دو دَم یا علی مدد
چه موقع ورود چه در لحظه ی خروج
گفتم ، کنار درب حرم یا علی مدد
یک مصرع است زمزمه ی صبح و شام من
" من کلب آسـتان تواَم یا علی مدد "
