ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
نجل حبل المتین امام رضاست
همه ی حرف دین امام رضاست
گر بپرسی ز کعبه ، می گوید :
قبله ی هفتمین امام رضاست
هم که شرط ورود در دژِ حق
هم که حصن حصین ، امام رضاست
با غلامان خویش هم سفره
با خدا همنشین امام رضاست
ابتدای مسیر فهمیدیم
انتهای یقین امام رضاست
از " بهشت رضاش " معلوم است
که بهشت آفرین امام رضاست
کل ایران ، رَعیتَّش هستند
شاه این سرزمین امام رضاست
به خدایی که واحد است و احد
بی مَثَل ، بی قرین امام رضاست
واژه ی دل شکن ، امام حسین
واژه ی دلنشین ، امام رضاست
ای فراری از این حرم ، فردا
کار ما با همین امام رضاست
آنکه جاروی صحن جامع اوست
بال روح الامین ، امام رضاست
آنکه یک بار هم نشد بزند
روی ما را زمین ، امام رضاست
آنکه با رأفتش نظر دارد
بر منِ بدترین امام رضاست
آنکه در حشر زائرانش را
می کند دستچین امام رضاست