خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

وقتی به خصم ، راه نشان می دهد حسین

بی شک به دوست ، خطّ امان می دهد حسین

حتّی اگر دل تو شود سخت مثل سنگ 

آن را به یک اشاره تکان می دهد حسین

آنجا که کَر به روضه ی او گریه می کند

بر اشک چشم لال ، زبان می دهد حسین

بوی غذای حضرتی سفره ی عزاش

بر مُرده دیده ایم که جان می دهد حسین

امواج پر تلاطم دریای هیأتیم

وقتی به شورمان هیجان می دهد حسین 

در رتبه ی بلند خودش در بهشت عَدْن 

جا ، به تمام گریه کنان می دهد حسین

آنجا اگر لقای خدا را طلب کنید

از پشت پرده چهره نشان می دهد حسین

در اوج اضطرار بگو " یا حسین " چون

آرامشی به دلْ نگران می دهد حسین

تا رنگی از حبیب بگیریم چون حبیب

ما را به دست فصل خزان می دهد حسین

مَشّایه سهل می شود از راه های دور

زیرا به پای خسته توان می دهد حسین

جانم فداش باد که تا آخرین نفس

حتّی به شمرِ پَست ، زمان می دهد حسین

چون از ازل بریده شده ست از تعلّقات

از سروریش ، سر به سنان می دهد حسین

١٨-٦-١٣٩٤