خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

به سینه مرهم زخم عزاست سینه زنی 

تسلی دل خون خداست سینه زنی 

سلاح اشک به کف سینه را سپر سازیم

که جوشن دل بی دست و پاست سینه زنی 

به روضه های محرم که فیض عام خداست

عطای خاص به اهل بکاست سینه زنی 

نشد گشوده در دل به هر دری که زدیم 

کلید خانه ی دل های ماست سینه زنی

دو دست سینه زن ما دو بال پرواز است

عروج عشق ز خود تا خداست سینه زنی

چو دود از سر آتش به پای می خیزیم

که سرّ عشق ولی برملاست سینه زنی

بر آتش دل ما باد می زند هر دم

از آن ز سوز دل ما نَکاست سینه زنی

دگر به سینه ی ما دست رد نخواهد خورد 

به سینه مهر قبولی ماست سینه زنی

به سوی منزل معشوق کوچه باز کنید 

که راه کوچ به کرببلاست سینه زنی

اگر که غرق گناهی دو دست بالا کن

که منجی تو به موج بلاست سینه زنی

بیا که حلقه ی ماتم کشد به زنجیرت 

تسلی دل دیوانه هاست سینه زنی

بیا که سکه ی قلبت شود تمام عیار 

که بی بدیل ترین کیمیاست سینه زنی 

الا که مهر علمدار را به دل داری 

به سایه ی علمش دلرباست سینه زنی

به یاد سینه ی بشکسته از سم اسبان 

به حد سینه شکستن رواست سینه زنی 

دمی که زمزمه لبیک و اشک زمزم ماست

به هروله چقدر باصفاست سینه زنی