خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

جهت دریافت فایل های صوتی و مشاهده ی متن اشعار به ادامه ی مطلب مراجعه نمایید 

فایل های صوتی :

عشق او قطعاً مرا قلباً مسلمان کرده است | مناجات | حضرت امام حسین علیه السلام

خواهر شدم که خواهری اَم را نشان دهم | روضه | طفلان حضرت زینب سلام الله علیها 

متن اشعار :

شعر مناجات :

عشق او قطعاً مرا قلباً مسلمان کرده است

نوکری اَش رتبه ام را به ز شاهان کرده است

هر زمان باران لطفش مى رسد بر قلب من

این بیابان را ز رحمت چشمه ساران کرده است

عیش من ذکر حسین و نوش من چاى عزا

عیش و نوشم را فراهم بر سر خوان کرده است

گریه در سوگش تمامىِّ گناهان مرا

یک شبه تبدیل به نیکى و احسان کرده است

انتخاب نوکران او به دست فاطمه است

فاطمه این خیر را در روضه مهمان کرده است

گر چه از کرب و بلا دورم خدا را شاکرم

چون که من را رعیتِ شاه خراسان کرده است

آن که خود گفته است بر جدّم فقط گریه کنید

سالیانى گریه بر ارباب عطشان کرده است

داشت جانى در بدن وقتى سرش را مى برید

ضربه هاى شمر زینب را پریشان کرده است

سر جدا شد مادرش در گوشه اى از حال رفت

ناله هاى " یا بُنَیَّ " باز طوفان کرده است

شعر روضه :

خواهر شدم که خواهری اَم را نشان دهم

حال و هوای حیدری اَم را نشان دهم

اصلا برات ؛ مادری اَم را نشان دهم

یک گوشه از دلاوری اَم را نشان دهم

نوبت به زینب است جگر را بیاورد

یعنی که پیش کش دو پسر را بیاورد

ناقابل است دار و نداری که می دهم

بی یار من ! برای تو یاری که می دهم

پس رد نکن دگر کس و کاری که می دهم

ندر شماست این دو سواری که می دهم

تحویلشان بگیر می آیند با امید

آقا نکن امید کسی را تو نا امید

تو اذن جنگشان بده من جا نمی زنم

اصلا گریز روضه ی خود را نمی زنم

حرفی ز درد پهلوی زهرا نمی زنم

با غیر خون به حکم تو امضا نمی زنم

قدری محل بده تو براین گریه هایشان

دایی حسین جان ! پدری کن برایشان

دارند می روند تو حسرت نکش فقط

پیش سپاه ، ناله غربت نکش فقط

زینب فدات ! بار مصیبت نکش فقط

آقای خوب من ؛ تو خجالت نکش فقط

حالا که وقت سوختن این دو تا شده

دِین قدیم من به تو قدری ادا شده

آمد هر آن چه بر سرشان زودتر بیا

افتاد اگر زمین پرشان زودتر بیا

سرنیزه خورد پیکرشان زودتر بیا

گریه نکن برابرشان زودتر بیا

این دو سر شکسته فدای سرت حسین

صدها پسر فدای علی اکبرت حسین

بهتر که رفته اند و گرفتار نیستند

با من اسیر کوچه و بازار نیستند

آتش گرفته ی گذر از خار نیستند

در کوفه زخم خورده ی انظار نیستند

دق می کنند اگر که ببینند خسته ام

باران سنگ آمده و سرشکسته ام