خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نور پگاه احمد مختار ، فاطمه ست

پشت و پناه حیدر کرّار ، فاطمه ست

در آسمان چشم خدابینِ مرتضی

خورشید روز و ما شب تار فاطمه ست

فرمانروای عالَم ارواح اگر علی ست

فرمانروای عالَم انوار ، فاطمه ست

حُسنی که در نهایتِ مستوره بودنش

آئینه را نموده گرفتار ، فاطمه ست 

در ساحت مقدّس او جای نقص نیست

از هر لحاظ ، مظهر دادار فاطمه ست

هم نسخه ی جلالیه ی " رَبُّنا الجَلیل"

هم اسوه ی ائمّه ی اطهار ، فاطمه ست

فهمیدم از حدیث کسا ، جمع اهل بیت 

یک حلقه اند و مرکز پرگار ، فاطمه ست

ذکر نبی ست " ناد علی " وقت کارزار

ذکر علی به عرصه ی پیکار ، فاطمه ست

هرگز نمی خورد به زمین بیرق علی

تا در صف نبرد ، علمدار ، فاطمه ست

محتاج یاری اَحدی نیست حیدرش

تا یاور همیشه مددکار ، فاطمه ست

ما را که مُهر مِهر علی خورده بر جبین

در عرصه ی حساب ، خریدار ، فاطمه ست

نفرین به آن گروه که در چشم شورشان

مانند خار ، باعث آزار ، فاطمه ست

مظلومه ای که ذرّه ای از رنج های او

یک ذرّه نیست قابل انکار ، فاطمه ست

آن کس که جای روی خودش در شهادتش

از خون خضاب شد در و دیوار ، فاطمه ست

تنها کسی که در دل آتش به حرمتش

خَم شد بلندی قدِ مسمار ، فاطمه ست