خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

کربلا ای حرمت بالاتر از بیت الحرام

تا به کی از دور گویم بر شهیدانت سلام

تا به کی از دور گردم دور نهر علقمه

تا به کی جای فراتت خون دل ریزم به جام

آه از من لحظه لحظه گر نسوزم بر حسین

وای بر من گر شود بی کربلا عمرم تمام

کربلا یا کربلا یا کربلا 

کربلا یا کربلا یا کربلا 

کربلا یک لحظه از آب فرات خود بپرس

مِهر زهرا از چه شد بر زاده ی زهرا حرام

کربلا فریاد زن با مردم عالم بگو

کوفیان با سنگ از مهمان گرفتند انتقام

بس که می گردد دلم بر گرد آن شش گوشه قبر

بس که مشتاق حسین و کربلایم صبح و شام

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

قطره قطره آب شو ای دل چو شمع انجمن 

گریه کن ای دیده بر آن کشته ی صد پاره تن

یک بیابان خار و یک صحرا خزان و برگ گل

یک هزار و نهصد و پنجاه زخم و یک بدن

کاش بودم روز عاشورا کنار قتلگاه

ناله از دل میزدم کای خصم ، زینب را نزن

کاش می گفتم به دشت کربلا با زائرین

بوریایی شد تن فرزند زهرا را کفن

گرچه از آن تربت شش گوشه دور افتاده ام

کربلا باشد به من ، نزدیکتر از جان من

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

تشنه ی آب فراتم ای اجل مهلت بده 

تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا