متن نوحه در ادامه ی مطلب
از خیمه بیرون، عبدالله آمد
یاور برای ثارالله آمد
آه، هواییِ دلشِ دمِ آخر، گل پرپر
عمو رو می بینه توی لشکر با چشم تر
به لشکر میزنه میشه محشر، مثله حیدر
تو دلش بهونه داره
پیش عمه بی قراره
می بینه زخمی، اَبروی عشقه
تو دست قاتل، گیسوی عشقه
آه، پرستوی حرم داره میره، چه دلگیره
تمومه لحظه هاش نفس گیره، داره میره
از اینکه بمونه، دلش سیره، دیگه دیره
بغضی که بین گلوشه
زخم دیدن عموشه
تو دلش بهونه داره
مثل عمه بی قراره
بغضی شکسته بین گلوشه
دست بریده سهم عموشه
آه، تمومِ بدنش چه بی جونه، پریشونه
بمیرم دهنش پر از خونِ، غریبونه
نداره رمق و پریشونه، دلش خونِ
یا کریم مجتبی ای
شد شهید کربلایی
***
شب ها به یاد تو، که من بی تابم
تو تب رویاتم، ولی بی خوابم
اسم توئه هر شب، شراب نابم
من به همه گفتم توئی اربابم
عاشق تو منم، تا رگ گردنم
با دَمِ یا حسین، سر به جنون می زنم
روزا بدون تو همه تاریکه
می تپه تو سینه دلم وقتی که
ذکر مناجاتم میشه اسم تو
راه خدا با تو چقدر نزدیکه
این دَمِ ما همه شور محرمه
هلاک تو منم ای پسر فاطمه
روزیمو از شاه کَرم می گیرم
من به هوای این حرم می میرم
