خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

فاطمه انسیه الحورا ، تو هم حوری ، پری

از ازل ام الابالفضلی که داری سروری 

بعد زهرا بعد زینب از همه زن ها سری 

ای تمام مادران قربان تو نامادری 

فاش می گویم از آن دم که زمینی گشته ام 

با نگاه فاطمه ، ام البنینی گشته ام 

نام عباست که می آید قسم درگیر توست 

صاحب جود و سخایی و کرم درگیر توست 

زینب آن ناموس سلطان حرم درگیر توست 

پرچم و مشک و علمدار و علم درگیر توست 

تو فقط مادر شدی احساس آوردی همین 

افتخار تو همین ، عباس آوردی همین 

تا که بر روی جبینیت نقطه چین انداختی 

روی مغضوب علیهم ، ضالین انداختی 

دست او را بسته و بر اسب زمین انداختی 

دست شاگردت تو مهر آفرین انداختی 

روی پیشانیش اگر سجاده ی طاعت بود 

گوشه ی سمت چپش هم یک رگ غیرت بود 

تو فقط ماهی که می گردی به دور آفتاب 

من شنیدم جنگ صفین تو کرده بازتاب 

اذن میدان را گرفتی و نمودی انقلاب 

فاطمه خیلی به روی غیرتت کرده حساب 

آیه ی نصر من الله نقش کن روی جبین 

جان تو ، جان رقیه ، ای یل ام البنین