متن شعر در ادامه ی مطلب
ازگل یاس یاد باید کرد
یاد کوثر زیاد، باید کرد
یاد کن اختران مولا را
روضه ی دختران زهرا را
یاد اخت الحسین ، یاد حسین
مونس زینب ، امتداد حسین
بانوی بانوان هردو جهان
ام کلثوم تاجدار جنان
همه جا مثل سایه بازینب
بر لبش صبح و شام یا زینب
کیست این سایه، شاخه ی طوبی
اولین روضه خوان عاشورا
یا حسینش همیشه برلب بود
اولین نوحه خوان زینب بود
داشت بر لب میان اهل حرم
درد دل با پیمبر اکرم
خون ز دل ها چکید یا جداه
جان به لب هارسید یا جداه
ما که مهمان کربلا بودیم
ماگرفتار هر بلا بودیم
ظلم و جورحرامیان دیدیم
سنگ باران ز کوفیان دیدیم
وای از کوفه و پذیرایی
دخترانت همه تماشایی
دید چشمان ما جنایت را
معجر زخم آل عصمت را
ناقه ها بی جهاز و ما خسته
دست هامان به ریسمان بسته
بود چشمان مردمان بر ما
پوست ها سوخته شد از گرما
بهتر ای مادرا نبودی تو
وسط ماجرا نبودی تو
حرمی را که هیچ محرم نیست
غیر نامحرمش مجسم نیست
بعد ظلم حرامی ملعون
همه غارت زده همه محزون
بود بی سایه ی برادرها
گریه ها ، گریه های دخترها
شاهد ظلم بی حساب شدیم
وارد مجلش شراب شدیم
روز ما سخت روزگاری شد
که حسینت به طشت قاری شد
چشم تو در عزای او گرید
تا قیامت برای او گرید
دخترانت بلند می گریند
نوحه سر می دهند و می گریند