خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

حسین بود و تو بودی ، تو خواهری کردی

حسین فاطمه را گرم ، یاوری کردی

غریب تا که نمانَد حسین بی عباس

به جای خواهری آن جا ، برادری کردی

گذشتی از همه چیزت به پای عشق حسین

چه خواهری تو برادر ، که مادری کردی 

تو خواهریّ و برادر ، تو مادریّ و پدر

تو راه بودی و رهرو ، تو رهبری کردی 

پس از حسین ، چه بر تو گذشت وارث درد !

به خون نشستی و در خون ، شناوری کردی 

پس از حسین ، تو بودی که شرح عصمت را

که روز واقعه ، را یاد آوری کردی 

به روی نیزه ، سر آفتاب را دیدی

ولی شکست نخوردیّ و سروری کردی 

حسینِ دیگری آن جا پس از حسین شکفت

تو با حسین پس از او ، برابری کردی 

چه زخم ها که نزد خطبه ات به خفّاشان !

زبان گشودی و روشن ، سخنوری کردی

زبان نبود ، خودِ ذوالفقار مولا بود

سخن درست بگویم ، تو حیدری کردی 

تویی مفسّر آن رستخیز ناگاهان

یگانه قاصد امّت پیمبری کردی 

بدل به آینه شد ، خاک کربلا با تو

تو کیمیاگری و کیمیاگری کردی

حسین بود و تو بودی ، تو خواهری کردی

حسین فاطمه را گرم ، یاوری کردی