ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
سفره ی احسانتان تا این که برپا می شود
لفظ شیعه با کرامات تو معنا می شود
در بساط واژه های ذهن خود دنبال عشق
هر چه می گردم فقط نام تو پیدا می شود
لطف تو با روزهای عمر من همراه شد
از دعای خیر تو امروز ، فردا می شود
نام مولایم همیشه ذکر لب های من است
تا که گویم یا علی این دل چه شیدا می شود
از فضیلت های حیدر هر چه بنویسم کم است
گوشه چشمی گر نماید قطره دریا می شود
از صحابه بهترین باشد برای مصطفی
چون فقط مولای ما هم شأن زهرا می شود
جز امیرالمومنین هرگز در این عالم نبود
پادشاهی که طعامش نان و خرما می شود
*****