خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دست بر سینه فرود آمد و دَم خوشبو شد

اشک از چشم برون آمد و غم خوشبو شد

نوحه های دودمه تاب ز هیات بردند

غم که روی جگرم ریخت ، دلم خوشبو شد

اولین مصرع شاعر که بر این صفحه وزید

جوهر آبی و بی روحِ قلم خوشبو شد

هر کجا روضه ی چشمان شما را خواندم

در و دیوار ، به اسم تو قسم ! خوشبو شد

تکه ای پارچه با عشق شما گشت علَم

که پس از روضه ی عباس ، علَم خوشبو شد

عاشقی با کُت و شلوار به مجلس آمد

تا که از درد شما ریخت به هم خوشبو شد

شیشه ای عطر به دستان خدا بود شکست

ریخت بر روی زمین خاک حرم خوشبو شد