ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
رنگ عالم شد سیاه
در جهان عاطفه پیراهن غم شد سیاه
تکیه تکیه یا حسین
در غمت پیراهن این شهر کم کم شد سیاه
چون که بالاتر نداشت
در میان ماه ها ماه محرم شد سیاه
در مِنا امسال آه
علقمه شد روسپید و روی زمزم شد سیاه
جلد مانند لباس
بر اَمالی و لهوف و بر مُقرّم شد سیاه
پوست در سینه زنی
سرخ شد ، شد نیلگون و آخرش هم شد سیاه
بین این رنگین کمان
دل سپید و چشم سرخ و رنگ پرچم شد سیاه
بر تن مسلم هم آه
رد تیر و تیغ ها قدر مُسلّم شد سیاه