ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
زمین چشم تماشا شد امام عسکری آمد
بهشت آرزوها شد امام عسکری آمد
هوای سامره گلپوش از عطر نفس هایش
گل ایمان شکوفا شد امام عسکری آمد
سروش هاتف غیبی بشارت داد " هادی " را
گره از کار دل وا شد امام عسکری آمد
حسن خویَش حسن رویش حسن بویش حسن مویش
تمام حُسن پیدا شد امام عسکری آمد
چنان پیچید در صبح ازل گلبوی لبخندش
که عقل از شوق ، شیدا شد امام عسکری آمد
صفا دارد سرور اهل دل در عالم معنا
بساط سور بر پا شد امام عسکری آمد
تجلی کرد در برق نگاهش هیبت حیدر
طلوع مهر زهرا شد امام عسکری آمد
صدای پای او در کوچه باغ زندگی پیچید
حضورش عالم آرا شد امام عسکری آمد
زمان ، امشب " کمیل " از شوق سر از پای نشناسد
که - خلقت - باز معنا شد امام عسکری آمد
