ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
وقتی نفس گرفته ، دلم در هوایتان
یعنی منم که زنده ام از اشک هایتان
داوود من ! دوباره بخوان تا که عالمی
ایمان بیاورد به طنینِ صدایتان
از این همه سحر که گذشته است می شود
یک شب نصیب این دل من هم دعایتان
این اشتراک چشم من و چشم خیستان
من گریه ام به کشته ی کرببلایتان
آقا اجازه می دهید هر وقت آمدید
نقاشیم کنند مرا زیر پایتان ؟
یک روز عاشقانه تو از راه می رسی
آن روز واجب است بمیرم برایتان
