خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دست و دل باز از سر و رویش مشخص می شود

یک جواد از خلق و از خویش مشخص می شود

دائم الذکری که دائم از خدا دم می زند

از دل حساس و حق گویش مشخص می شود

آن گل پژمرده ای که روی پا ایستاده است

نه فقط ظاهر که از بویش مشخص می شود

حال و روز یک دل آشفته حالی شک نکن

از پریشانی گیسویش مشخص می شود

غربت و تنهایی مردی میان خانه ، از

خنده های تلخ بانویش مشخص می شود

تشنگی بی حد و اندازه ی مسموم از

حرکت چشمان و ابرویش مشخص می شود

فرد مضروبی که روی پشت بامش می کشند

از کبودی های بازویش مشخص می شود

هر کسی در حال جان کندن بُوَد ، از لرزشِ

سر و دست و هر دو زانویش مشخص می شود