ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
صحبت از فاطمه سر فصل غزل خوانی ماست
گریه در روضه ی او مسلک عرفانی ماست
ما پریشان غم مادرمان فاطمه ایم
غربتش علت این گریه ی طولانی ماست
هر کسی در پی دارو و دوا میگردد
نمک روضه ی او نسخه ی درمانی ماست
هرکسی رخت عزا کرده به تن میداند
که چنین پیرهنی علّت سلطانی ماست
لعن بر قاتل صدیقه ی کبری بی شک
مُهر تأیید و قبولی مسلمانی ماست
روضه خوان ، روضه ی دیوار و در و کوچه نخوان
سر شکستن سند غیرت ایرانی ماست