+ باریده از چشم هایم باران اشکی که نم نم | ایام فاطمیه | احمد علوی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

باریده از چشم هایم باران اشکی که نم نم 

شد آبشاری پریشان ، رودی که پاشیده از هم 

زهرای من بی تو دنیا ، غربت سرای بزرگی ست

آبی ندارد به جز داغ ، نانی ندارد به جز غم 

+ یک چشم تو خواب و یکى بیدار مانده | ایام فاطمیه | حسین قربانچه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یک چشم تو خواب و یکى بیدار مانده

بانوى خوبم ، تا سحر بسیار مانده

زانو بغل کردم ، شدم خیره به بستر

مثل کسى که بر سرش آوار مانده

+ یاس غمم و شکوه ای از درد ندارم | ایام فاطمیه | سید محمد میرهاشمی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یاس غمم و شکوه ای از درد ندارم

بر شاخه بجز برگ گل زرد ندارم

درد من از این سینه ی مجروح نباشد

دردم همه این است که همدرد ندارم

+ تویی که وصف کمالت جمیع آیاتند | ایام فاطمیه | احسان محسنی فرد

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تویی که وصف کمالت جمیع آیاتند

شهود منزلتت جمله ی روایاتند

پیمبران اولوالعزم با تمام وجود

به نوکری درت غرق در مباهاتند

+ دلى دارم که با عشق على زیباست یا زهرا | ایام فاطمیه | جواد حیدری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دلى دارم که با عشق على زیباست یا زهرا

ولایت محور دین من شیداست یا زهرا

 تویى الگوى خوبان الگوى مولاى ما مهدى

تمام عمر تو سرچشمه ی تقواست یا زهرا

+ صحبت از دستی که رزق خلق را می‌ داد شد | ایام فاطمیه | محسن حنیفی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

صحبت از دستی که رزق خلق را می‌ داد شد

هر کجا شد حرف از بانو ، به نیکی یاد شد

گردش تسبیح او افلاک را تدبیر کرد

از پر سجاده‌ اش روح‌ القدس ایجاد شد

+ قلب غریب همسفرت درد می کند | ایام فاطمیه | مهدی صفی یاری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

قلب غریب همسفرت درد می کند

این روزها که بال و پرت درد می کند

 ریحانه پیش پای علی کم بلند شو

پهلوی مانده بین درت درد می کند

+ ویران شود آن کوچه که مادر زمین خورد | ایام فاطمیه | حسین قربانچه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

ویران شود آن کوچه که مادر زمین خورد

بین گذر با دیده های تر زمین خورد

زهرا و حیدر آینه بودند ، هم را

زهرا زمین که خورد ، پس حیدر زمین خورد

+ دوشنبه ای که غروبش طلوع ماتم بود | ایام فاطمیه | محمد بیابانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دوشنبه ای که غروبش طلوع ماتم بود

اگر غلط نکنم اول محرّم بود

بنا به نص روایت بلای کرب و بلا

عظیم بود و بلای مدینه اعظم بود

+ کمان شده الف قامت نگار علی | ایام فاطمیه | یدالله شهریاری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

کمان شده الف قامت نگار علی

خزان فتاده به باغ گل بهار علی

کجاست حضرت ختمی رسل ببیند که

شکسته حرمت بانوی با وقار علی

+ از آن چه در دو جهان هست بیشتر دارد | ایام فاطمیه | مجید تال

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

از آن چه در دو جهان هست بیشتر دارد

فقط خداست که از کار او خبر دارد

 یکی برای علی ماند و آن یکی همه بود

اگر چه لشکر دشمن چهل نفر دارد

+ گدای اهل بیت تا به آستانه می رسد | ایام فاطمیه | محمدجواد شیرازی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

گدای اهل بیت تا به آستانه می رسد

عطا و لطف هل اتی ز هر کرانه می رسد

چرا دو دست ما به سوی دشمنان دراز شد ؟!

مگر که رزق و روزی از سوی سما نمی رسد ؟

توحید را دردانه مظهر می‌شود زهرا | شب چهارم مراسم فاطمیه بیت رهبری | حاج منصور ارضی | به همراه متن شعر

دریافت فایل صوتی

متن شعر در ادامه ی مطلب

دست دستاس تو نان داد همه دنیا را | مدح و مصیبت حضرت زهرا سلام الله علیها | مسعود یوسف پور

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دست دستاس تو نان داد همه دنیا را 

کرمش برد پی شغل گدایی ما را   

قرص خورشید همان نان سر سفره ت بود 

رفت تا پر کند از گندم تو بالا را   

+ صحبت از فاطمه سر فصل غزل خوانی ماست | ایام فاطمیه | محسن مهدوی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

صحبت از فاطمه سر فصل غزل خوانی ماست

گریه در روضه ی او مسلک عرفانی ماست

ما پریشان غم مادرمان فاطمه ایم

غربتش علت این گریه ی طولانی ماست

کشته شد محسن و آنان که تماشا کردند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

کشته شد محسن و آنان که تماشا کردند 

سند تیر به اصغر زدن امضا کردند ! 

بعد پیغمبر اسلام چه ها کرد امت 

که دو تا قامت محبوبه ی یکتا کردند ! 

به بستر فاطمه افتاده و مولا پرستارش | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

به بستر فاطمه افتاده و مولا پرستارش

ببین حال پرستار و مپرس احوال بیمارش

کسی از آشنایان هم به دیدارش نمی آید

بود چشمش به در تا کی اجل آید به دیدارش

نه چون پروانه ام کز سوز غم بال و پرم سوزد | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نه چون پروانه ام کز سوز غم بال و پرم سوزد

من آن شمعم که از شب تا سحر پا تا سرم سوزد

همان بهتر نگردد هیچ کس نزدیک این بستر

که دانم هر کسى آید کنار بسترم ، سوزد

+ یافتم میقات من پشت دَر است | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یافتم میقات من پشت دَر است 

حفظ «رب البیت» از حج برتر است 

رَمی شیطان کردم از امر جلیل 

تا بگیرم کعبه از اصحاب فیل 

علی که آینه ‌ی روشن خدای تو بود | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

علی که آینه ‌ی روشن خدای تو بود 

همیشه آینه ‌اش روی حق نمای تو بود 

حدیث قدسی «لولاک» معتبر سندی است 

که هر چه کرد خدا خلق ، از برای تو بود 

چه می‌ شد ؟ گر مرا با غربت خود آشنا می ‌کرد | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چه می‌ شد ؟ گر مرا با غربت خود آشنا می ‌کرد

چه می‌شد سفره ‌اش گر ، گل برای غنچه وا می ‌کرد

چرا می ‌کرد دور از چار طفلش بستر خود را

گل از چه خویش را از غنچه ‌های خود جدا می ‌کرد

بُرد در شب تا نبیند بی‌ نقاب | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

بُرد در شب تا نبیند بی‌ نقاب

ماه نورانی تر از خود ، آفتاب

بُرد در شب پیکری همرنگ شب

بعد از آن شب ، نام شب شد ننگ شب

نیمه شب تابوت را برداشتند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نیمه شب تابوت را برداشتند

بار غم بر شانه‌ ها بگذاشتند

هفت تن ، دنبال یک پیکر ، روان

وز پی‌ آن هفت تن ، هفت آسمان

چه غم گر هر کسی از من به جز غم رو بگرداند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چه غم گر هر کسی از من به جز غم رو بگرداند

مبادا از سرم رو کاسه ‌ی زانو بگرداند

رهین منّت دردم که بنشسته به پهلویم

به بستر ، او مرا زین سوی ، بر آن سو بگرداند

ای شمع سینه سوخته ‌ی انجمن علی | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

ای شمع سینه سوخته ‌ی انجمن علی

تقدیر توست سوختن و ساختن ، علی

ای رهبری که منزوی ‌ات کرده جهل خلق

ای آشنای درد ، غریب وطن علی‌

یک گل نصیبم از دو لب غنچه فام کن | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یک گل نصیبم از دو لب غنچه فام کن 

یا پاسخ سلام بگو یا سلام کن 

ای آفتاب خانه ی حیدر مکن غروب 

این سایه را تو بر سر من مستدام کن 

گل ، بر من و جوانی من گریه می‌ کند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

گل ، بر من و جوانی من گریه می‌ کند

بلبل به خسته جانی من گریه می‌ کند

از بس که هست غم به دلم ، جای آه نیست

مهمان به میزبانی من گریه می‌ کند

تا علی ماهش به سوی قبر بُرد | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تا علی ماهش به سوی قبر بُرد

ماه ، رخ از شرم ، پشت ابر بُرد 

آرزوها را علی در خاک کرد

خاک هم گویی گریبان چاک کرد 

نورها ، از پرتو روبند توست | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نورها ، از پرتو روبند توست 

آفتاب خانه ام ، لبخند توست

دید شرح حال او ناگفتنی ست

ای زبانم لال ، زهرا رفتنی ست

+ یار من رفت و به من شکوه ز اغیار نکرد | ایام فاطمیه | ژولیده نیشابوری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یار من رفت و به من شکوه ز اغیار نکرد

با من سوخته دل درد دل ابراز نکرد

تا نفس داشت مرا از دل و جان یاری کرد

گر چه کس یاری او جز من بی یار نکرد