زندگی ارزش ندارد بی ولای فاطمه | مدح حضرت زهرا سلام الله علیها | حاج ولی الله کلامی زنجانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

زندگی ارزش ندارد بی ولای فاطمه

قلبم آرامش ندارد بی ولای فاطمه

در سماوات و زمین گر نور می بینی از اوست

مهر و مه تابش ندارد بی ولای فاطمه

تا آسمانی هست پرواز است | مدح حضرت زهرا سلام الله علیها | رضا رسول زاده

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تا آسمانی هست پرواز است بالی هست

در دل امیدی هست تا راه وصالی هست

شکر خداوندی که با تو آشنایم کرد

در سجده می افتم که نورت این حوالی هست

توحید را دردانه مظهر می‌شود زهرا | شب چهارم مراسم فاطمیه بیت رهبری | حاج منصور ارضی | به همراه متن شعر

دریافت فایل صوتی

متن شعر در ادامه ی مطلب

دست دستاس تو نان داد همه دنیا را | مدح و مصیبت حضرت زهرا سلام الله علیها | مسعود یوسف پور

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دست دستاس تو نان داد همه دنیا را 

کرمش برد پی شغل گدایی ما را   

قرص خورشید همان نان سر سفره ت بود 

رفت تا پر کند از گندم تو بالا را   

+ صحبت از فاطمه سر فصل غزل خوانی ماست | ایام فاطمیه | محسن مهدوی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

صحبت از فاطمه سر فصل غزل خوانی ماست

گریه در روضه ی او مسلک عرفانی ماست

ما پریشان غم مادرمان فاطمه ایم

غربتش علت این گریه ی طولانی ماست

کشته شد محسن و آنان که تماشا کردند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

کشته شد محسن و آنان که تماشا کردند 

سند تیر به اصغر زدن امضا کردند ! 

بعد پیغمبر اسلام چه ها کرد امت 

که دو تا قامت محبوبه ی یکتا کردند ! 

به بستر فاطمه افتاده و مولا پرستارش | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

به بستر فاطمه افتاده و مولا پرستارش

ببین حال پرستار و مپرس احوال بیمارش

کسی از آشنایان هم به دیدارش نمی آید

بود چشمش به در تا کی اجل آید به دیدارش

نه چون پروانه ام کز سوز غم بال و پرم سوزد | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نه چون پروانه ام کز سوز غم بال و پرم سوزد

من آن شمعم که از شب تا سحر پا تا سرم سوزد

همان بهتر نگردد هیچ کس نزدیک این بستر

که دانم هر کسى آید کنار بسترم ، سوزد

+ یافتم میقات من پشت دَر است | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یافتم میقات من پشت دَر است 

حفظ «رب البیت» از حج برتر است 

رَمی شیطان کردم از امر جلیل 

تا بگیرم کعبه از اصحاب فیل 

علی که آینه ‌ی روشن خدای تو بود | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

علی که آینه ‌ی روشن خدای تو بود 

همیشه آینه ‌اش روی حق نمای تو بود 

حدیث قدسی «لولاک» معتبر سندی است 

که هر چه کرد خدا خلق ، از برای تو بود 

چه می‌ شد ؟ گر مرا با غربت خود آشنا می ‌کرد | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چه می‌ شد ؟ گر مرا با غربت خود آشنا می ‌کرد

چه می‌شد سفره ‌اش گر ، گل برای غنچه وا می ‌کرد

چرا می ‌کرد دور از چار طفلش بستر خود را

گل از چه خویش را از غنچه ‌های خود جدا می ‌کرد

بُرد در شب تا نبیند بی‌ نقاب | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

بُرد در شب تا نبیند بی‌ نقاب

ماه نورانی تر از خود ، آفتاب

بُرد در شب پیکری همرنگ شب

بعد از آن شب ، نام شب شد ننگ شب

نیمه شب تابوت را برداشتند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نیمه شب تابوت را برداشتند

بار غم بر شانه‌ ها بگذاشتند

هفت تن ، دنبال یک پیکر ، روان

وز پی‌ آن هفت تن ، هفت آسمان

چه غم گر هر کسی از من به جز غم رو بگرداند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چه غم گر هر کسی از من به جز غم رو بگرداند

مبادا از سرم رو کاسه ‌ی زانو بگرداند

رهین منّت دردم که بنشسته به پهلویم

به بستر ، او مرا زین سوی ، بر آن سو بگرداند

ای شمع سینه سوخته ‌ی انجمن علی | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

ای شمع سینه سوخته ‌ی انجمن علی

تقدیر توست سوختن و ساختن ، علی

ای رهبری که منزوی ‌ات کرده جهل خلق

ای آشنای درد ، غریب وطن علی‌

یک گل نصیبم از دو لب غنچه فام کن | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یک گل نصیبم از دو لب غنچه فام کن 

یا پاسخ سلام بگو یا سلام کن 

ای آفتاب خانه ی حیدر مکن غروب 

این سایه را تو بر سر من مستدام کن 

گل ، بر من و جوانی من گریه می‌ کند | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

گل ، بر من و جوانی من گریه می‌ کند

بلبل به خسته جانی من گریه می‌ کند

از بس که هست غم به دلم ، جای آه نیست

مهمان به میزبانی من گریه می‌ کند

تا علی ماهش به سوی قبر بُرد | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تا علی ماهش به سوی قبر بُرد

ماه ، رخ از شرم ، پشت ابر بُرد 

آرزوها را علی در خاک کرد

خاک هم گویی گریبان چاک کرد 

نورها ، از پرتو روبند توست | ایام فاطمیه | حاج علی انسانی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نورها ، از پرتو روبند توست 

آفتاب خانه ام ، لبخند توست

دید شرح حال او ناگفتنی ست

ای زبانم لال ، زهرا رفتنی ست

+ یار من رفت و به من شکوه ز اغیار نکرد | ایام فاطمیه | ژولیده نیشابوری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یار من رفت و به من شکوه ز اغیار نکرد

با من سوخته دل درد دل ابراز نکرد

تا نفس داشت مرا از دل و جان یاری کرد

گر چه کس یاری او جز من بی یار نکرد

بی تو کبوتر دلم به سینه پر نمی زند | ایام فاطمیه | ژولیده نیشابوری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

بی تو کبوتر دلم به سینه پر نمی زند

کسی به خانه ی علی حلقه به در نمی زند

فاطمه جان حسین تو بی تو غذا نمی خورد

حسن ز دوری رخت خنده دگر نمی زند

چنان ز نای دل فاطمه فغان برخاست | ایام فاططمیه | ژولیده نیشابوری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چنان ز نای دل فاطمه فغان برخاست

که جای جای مدینه به الامان برخاست

شکست شهپر جبریل از شکستن پهلو

که دود آه ملائک در آسمان برخاست

به گنج سینه ی من درد بی دوا دادند | ایام فاطمیه | ژولیده نیشابوری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

به گنج سینه ی من درد بی دوا دادند 

به اهل بیت رسول خدا بلا دادند 

مدینه مزد رسالت به نقد پردازد 

اگر چه اجرت ما را سوا سوا دادند 

تو شعر ناب کتاب زمانه ای مادر | ایام فاطمیه | ژولیده نیشابوری

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تو شعر ناب کتاب زمانه ای مادر

 تو بهترین سخن جاودانه ای مادر

 یگانگی ست از خدا و می گویم

 پس از خدای یگانه ، یگانه ای مادر

بوسه گاه قدسیان را خصم کافر سوخته | ایام فاطمیه | استاد حاج علی آهی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

  بوسه گاه قدسیان را خصم کافر سوخته

بیت ناموس الهی  ز آتش در سوخته

آتشی افروخته از بغض و کین ، نمرودیان

کز شرارش قلب پر داغ پیغمبر سوخته

از غم فرقت زهرا دل حیدر سوزد | ایام فاطمیه | استاد حاج علی آهی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

از غم فرقت زهرا دل حیدر سوزد

یا که در نه فلک از خیل ملک ، پر سوزد

اهرمن آتش کین زد به در خانه ی وحی

که هنوز عالمی از آتش آن در ، سوزد

یاد آن روزی که ما هم سایه بر سر داشتیم | ایام فاطمیه | استاد سید رضا مؤید

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یاد آن روزی که ما هم سایه بر سر داشتیم

هم چو طفلان دگر ، در خانه مادر داشتیم

جدِ ما ، پیغمبر از ما چهره پنهان کرد و باز

یادگاری هم چو زهرا از پیمبر داشتیم

رفتی و غمت سوخت دل پر محنم را | ایام فاطمیه | استاد سید رضا مؤید

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

رفتی و غمت سوخت دل پر محنم را

مرگ تو خزان کرد بهار چمنم را

ای شمع فروزان دل و انجمن من

خاموشی تو کرد خموش انجمنم را

جز غم کسی به خانه ی من سر نمی زند | ایام فاطمیه | استاد سید رضا مؤید

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

جز غم کسی به خانه ی من سر نمی زند

این جا که مرغ شوق دگر پر نمی زند

در شهر خود غریبم و با درد آشنا

در خانه ی غریب کسی سر نمی زند

دخت رسول و این همه خونین جگر چرا | ایام فاطمیه | استاد سید رضا مؤید

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

 دخت رسول و این همه خونین جگر چرا ؟! 

فلک نجات و غرقه به موج خطر چرا ؟! 

نه سال خانه داری و صد سال رنج و غم 

یک مادر جوان و خمیده کمر چرا ؟!