خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

دنیا شنید آه نیستانی تو را

بر نیزه دید آینه گردانی تو را

موج نسیم غمزده حس کرد - مو به مو -

بر اوج نیزه عمق پریشانی تو را

سنگی که قلب دخت علی را نشانه رفت

آمد شکست حرمت پیشانی تو را

قومی که سجده بر بت ابلیس برده اند

انکار کرده اند مسلمانی تو را

آنان که گوششان پر از آواز سکه بود

نشنیده اند لهجه ی قرآنی تو را

با این همه کسی نتوانست کم کند

یک ذره از تجلی عرفانی تو را

بعد از طلوع سرخ تو ای آفتاب سبز

چشمی ندید مغرب پایانی تو را