خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

ای آخرین سلاله ی زهرا تبارها

ای وارث شکسته دل ذوالفقارها

بی تو چهار فصل دل من خزانی است

چشم انتظار آمدن تو بهارها

صدها هزار حاتم طایی گدایتان

هستند ریزه خوار شما ، سفره دارها

آقای من ، خودم ، پدرم ، مادرم فدات

قربان خاک پات ، همه جان نثارها

وقتی که نیست غیر گنه در بساطمان

جان می دهیم پای شما ، ما ندارها

با هم اگر چه قول و قراری گذاشتیم

از یاد برده ام همه قول و قرارها

جمعه به جمعه قلب رئوفت شکسته است

از دست این گدا ، نه یک بار ، بارها

یعقوب های چشم من از دست رفته است

پس کِی تمام می شود این انتظارها

آقا ؛ فدای شال عزای محرمت

چشم تو خون شده ز غم روزگارها

دائم به یاد عمه ی خود آه می کشی

یاد نگاه هرزه ی آن نیزه دارها