خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

از قرائن این چنین پیداست در را دیده است

ما شنیدیم ، او ولیکن چل نفر را دیده است

قبل ضربت خوردن مولا و شاید قبل تر

بارها در کوچه ها داغ پدر را دیده است

آن که عمری با حسن خون جگر را خورده بود

بین تشتی عاقبت خون جگر را دیده است

صبر پنهان داشت در کرب و بلا از این جهت

دور از چشم همه رنج سفر را دیده است

در که جای خود ، پدر که جای خود ، در شهر شام

چل نفر که هیچ از این بیشتر را دیده است

ام کلثوم است یا زینب نمی دانم کدام !

دور خواهر ؛ خواهری چندین نفر را دیده است

بارها این شرم بی اندازه او را می کشد

این که زینب پیش او داغ پسر را دیده است

شرم او یک بار اما می کشد او را دو بار

این که هم در دشت هم در تشت سر را دیده است