خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

در سینه مانده آهم ، خیلی دلم گرفته

خسته از اشتباهم ، خیلی دلم گرفته

بر نفس خود اسیرم ، از شرم سر به زیرم

از بس که رو سیاهم خیلی دلم گرفته

خیلی مرا صدا کرد ، آخر خودش حیا کرد

شرمنده از الٰهم ، خیلی دلم گرفته

در بندگی ضعیفم ، شیطان شده حریفم

 گمراه بین راهم ، خیلی دلم گرفته

نامحرمان به لبخند ، اشک مرا گرفتند

خشکیده شد نگاهم ، خیلی دلم گرفته

وقتی اطاعتم رفت ، دوران عزتم رفت

درمانده قعر چاهم ، خیلی دلم گرفته

شاه نجف امیدم ، دیشب به خواب دیدم

ایوان طلای شاهم ، خیلی دلم گرفته

تشنه شدم دوباره ، دلتنگ و بی قرارِ

ارباب و قتلگاهم ، خیلی دلم گرفته

یک سو سه ساله افتاد ، خواهر به ناله افتاد :

برخیز ای پناهم خیلی دلم گرفته

بعد از علیِ اکبر ، بعد از تو ای برادر

در بند یک سپاهم ، خیلی دلم گرفته

من می روم اسیری ، جای کفن حصیری

شاید شود فراهم ، خیلی دلم گرفته