چون بر او خصم قسم خورده‏ ی دین ، راه گرفت | ایام فاطمیه | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چون بر او خصم قسم خورده‏ ی دین ، راه گرفت 

 بانگ برداشت مؤذّن که : رخ ماه گرفت ! 

 چشم هستی نگران است که این واقعه چیست ؟! 

 وان که دامن زده بر آتش این فاجعه کیست ؟! 

تا عقیق است و تا یمن باقی ‏ست | ایام فاطمیه | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تا عقیق است و تا یمن باقی ‏ست 

 رگه‏ هایی ز خون من  ، باقی‏ ست ! 

خون من ، این زلال جاری سرخ 

 در دل لعل ، موج زن باقی ست 

باز کن بر روى من آغوش جان را اى بقیع | ایام فاطمیه | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

باز کن بر روى من آغوش جان را اى بقیع

تا ببینم دوست دارى میهمان را اى بقیع 

خاکى اما برتر از افلاک دارى جایگاه 

در تو مى ‏بینم شکوهِ آسمان را اى بقیع 

رفتی و زینب تو می ماند | ایام فاطمیه | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

رفتی و زینب تو می ماند 

 خط تو ، مکتب تو می ماند 

بر کف زینب ، این زبان علی 

 رشته‏ ی مطلب تو ، می ماند 

مبادا باغبانی در بهاران | ایام فاطمیه | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

مبادا باغبانی در بهاران 

خزانِ نخل بارآور ببیند

مبادا در بهار زندگانی 

که نخلی ، چیده برگ و بر ببیند

باغ از یک سو در آتش | ایام فاطمیه | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

باغ از یک سو در آتش ، خرمن گل یک طرف

غنچه ى نشکفته یک سو ، دامن گل یک طرف

مى زند آتش به جان بلبل حسرت نصیب

غارت گلچین ز یک سو ، چیدن گل یک طرف

چنان در آتش کین سوخت گلچین ، خرمن گل را | ایام فاطمیه | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

چنان در آتش کین سوخت گلچین ، خرمن گل را

که از بلبل ربود آرام و از دل ها تحمّل را

مدینه ! باغبان را گو به باغ گل چه مى آیى

که مى بندند پیش دیده ى گل ، بال بلبل را

مخزن سِرّ خدا را چو عدو سینه شکست | مدح و مصیبت حضرت زهرا سلام الله علیها | استاد محمدعلی مجاهدی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

مخزن سِرّ خدا را چو عدو سینه شکست 

 آه برخاست بر افلاک که ، آیینه شکست ! 

این همان آینه ‏ی غیب نمای ازلی ‏ست 

 که در او شعشعه‏ ی نور نبیّ است و ولی ست 

آنـچـه از مـن خواسـتـی بـا کاروان آورده ‏ام | اربعین حسینی | استاد محمدعلی مجاهدی (پروانه)

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

آنـچـه از مـن خواسـتـی بـا کاروان آورده ‏ام

یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده ‏ام

از در و دیـوار عـالـم فـتــنـه می ‏بـاریـد و من

بـی ‏پـنـاهـان را بـدیـن دارالامــان آورده‏ ام