خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

          خدا حقیقت نـور است و مظهرش زهراست

نبی عصـــاره ی قــرآن و کــوثـرش زهراست

چه غم که قلّه ی امکان شود به طـوفان غرق

علـی سفینه ی نوح است و لنگرش زهراست

بگــو مدینـه شـود حملـه‌ ور بـه سوی علی

علی بـه دایــره ی حملـه سنگـرش زهراست

خـــدا بـه خلقـت پیغمبـــــر افتخــــار کنـد

نبی است مفتخر از این که دختـرش زهراست

علـی است حیدر و شد نام نامی‌ اش حیدر

زهی که پشت در خانه حیـدرش زهراست

اگـــر ز آیه ی تطهیر پیکری سازند

خـدا گــواست کــه روح مطهّـرش زهراست

مگر نه این که همه هست و بود بسته به اوست

تمــام هسـت خــدا و پیمبـــرش زهراست

وجـود خواجه ی لـولاک نخــل توحیدی است

کـه شـاخه و تنه و ریشه و برش زهراست

چگــونه بیــم کنـــد روز حشـــر از محشـر

کسی کـه نامـه و میزان و محـشرش زهراست

درود بــاد بـه خــاکی کـه گرد چادر اوست

سلام بـاد بـه بحری که گـوهرش زهراست

علی که رکن همـه عـالم است یک رکنش

بــوَد رســـول خــدا رکـن دیگرش زهراست

ز فضــه گــر سخنـی نشنوید غیـر از وحی

بعیـد نیست به قرآن ، که رهبرش زهراست

علـی کــه گفـت خــدای ندیــده نستــایـم

شناختـه‌ است خدا را که مظهرش زهراست

چگونـــه نــــور نگیــرد بشــــر ز اسلامـش

نبـی کــه دختـــر اسـلام پرورش زهراست

گـــدای فاطمـــه را سلطنت نیـازی نیست

کسـی کــه می‌دهد از لطف افسرش زهراست

مــرا کتـــاب خــــدا داور اسـت و می‌ دانــم

کــه ایــن کتــاب خداونــد داورش زهراست

روا بـــوَد کـــه بـــوَد زیــر سـایه‌ اش محشر

کسی کـه روز جزا سایه‌ گسترش زهراست

           پیمبـــری کـه مکــرر بــه حضـرتش صلوات

یقیــن کنیــد کــه ذکــر مکـرّرش زهراست

کجـــا شـــراره ی دوزخ بـه شیعـه حمله کند

کــه در بــرابـر شیعــه ، بــرابرش زهراست

چنان که احمـد و حیــدر به شیعه دو پدرند

مسلـم است دگر ، شیعه مادرش زهراست

علـی بــه خـــانه ی دربسته نیز تنها نیست

سپاه جـان به کف و کلِّ لشکرش زهراست

           بــه تیــغ نطـــق و شرار خطابه‌ اش سوگند

که ذوالفقار علی‌ نطـقِ همسرش زهراست

خــدا گـــواست کـه پـا جـای پای فضه نهد

زنی که چون سخن وحـی آورش زهراست

    مــن از کتـــاب ولایــت جـــز ایـن نمی‌دانم

که این کتاب هم اول ، هم آخرش زهراست

کسی که در دل دشمن به حفظ جان علی

ز تازیـانه سیـه گشـت پیکـــرش زهراست

نـه پشـت در ، نـه پـس از رحلت رسول‌ خدا

علی همیشه به هرعصر ، یاورش زهراست

به اشک دیده بخوانید نخل «میثم» را

که او تمام مضامین دفترش زهراست