خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تا در بیت الله الحرام از آتش بیگانه سوخت

کعبه ویران شد ، حرم از سوز صاحب خانه سوخت

شمع بزم آفرینش با هزاران اشک و آه 

شد چنان کز دود آهش سینه کاشانه سوخت

آتشی در بیت معمور ولایت شعله زد

تا ابد زان شعله هر معمور و هر ویرانه سوخت

آه از آن پیمان شکن کز کینه ی خمّ غدیر

آتشی افروخت تا هم خمّ و هم خُم خانه سوخت

لیلی حسن قِدَم چون سوخت از سر تا قَدَم

همچو مجنون عقل رهبر را دل دیوانه سوخت

گلشن فرخ فر توحید آن دم شد تباه

کز سموم شرک ، آن شاخ گل فرزانه سوخت

گنج علم و معرفت شد طعمه ی افعی صفت

تا که از بیداد دونان گوهر یکدانه سوخت

حاصل باغ نبوت رفت بر باد فنا

خرمنی در آرزوی خام آب و دانه سوخت

کرکس دون پنجه زد بر روی طاووس ازل

علی از حسرت آن جلوه ی مستانه سوخت

آتش آتش پرستی در جهان افروخته 

خرمن اسلام و دین را تا قیامت سوخته