ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
قد قامت الصلواه قلم شور تا گرفت
بیت نخست را غزلم از حرا گرفت
تا سنگ پشت سنگ به او اقتدا کند
لب های غار وا شد و بوی خدا گرفت
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
قد قامت الصلواه قلم شور تا گرفت
بیت نخست را غزلم از حرا گرفت
تا سنگ پشت سنگ به او اقتدا کند
لب های غار وا شد و بوی خدا گرفت
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
داغی اگر نبود که گریان نمی شدیم
لطفی اگر نبود مسلمان نمی شدیم
یا ایّها الرّسول بدون دعای تو
از پیروان عترت و قرآن نمی شدیم
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
ما ولایت مدار زاده شدیم
با دم ذوالفقار زاده شدیم
پای دین استوار زاده شدیم
همه مجنون یار، زاده شدیم
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
به زخم های تنت چون اشاره می کردم
به دامن از مژه جاری ستاره می کردم
برای رفتنِ تا کوفه ، داشتم تردید
به مصحف بدنت استخاره می کردم
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
بی تو روز و شب اسیر ماتم و هجران شدم
اربعینی در عزایت سوختم گریان شدم
آسمان با رفتن تو بر سرم آوار شد
ای سر و سامان زینب، بی سر و سامان شدم
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
شبیهِ هر چه که عاشق، سَرَت جدا شده است
تمامِ هستیِ پهناورت جدا شده است
غزل چگونه بگویم ز قطعه های تنت؟!
که بیت بیتِ تو از پیکـرت جدا شده است
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
بعد از تو آفتاب به دردی نمی خورد
شب های ماهتاب به دردی نمی خورد
وقتی تو تشنه ماندی ، از آن روز تا ابد
دجله ، فرات ، آب به دردی نمی خورد
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
خال لب تو نقطه ی آغاز درسمان
اول " الف " مثال " اباالفضل " ، " آسمان "
" با " مثل بانوان حرم مثل بی کفن
" تا " مثل تاولی که زده پای کودکان
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
باز این چه شورش است مگر محشر آمده
خورشید سر برهنه به صحرا در آمده
آتش به کام و زلف پریشان و سرخ روی
این آفتاب از افقی دیگر آمده
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
تا که خون در رگ است و جان به تنم
به عزیزت قسم که سینه زنم
آن که از گاهواره تا مردن
دیده اش از غمت تر است ، منم
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
شب تا سحر یک ریز صحرا گریه می کرد
پیش از طلوع صبح ، فردا گریه می کرد
تقدیر می خواهد دلش فردا نیاید
آخر چرا دنیا سرا پا گریه می کرد
ادامه ی شعر در ادمه ی مطلب
نشسته سایه ای از آفتاب بر رویش
به روی شانه ی طوفان رهاست گیسویش
ز دوردست سواران دوباره می آیند
که بگذرند به اسبان خویش از رویش
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
ای زلف خون فشان تواَم لیله البرات
وقت نماز شب شده حی علی الصلوه
برخیز روی نیزه ببین صف کشیده اند
پشت سرت تمامی ذرات کاینات
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
شن بود و باد ، قافله بود و غبار بود
آن سوی دشت ، حادثه ، چشم انتظار بود
فرصت نداشت جامه ی نیلی به تن کند
خورشید ، سر برهنه ، لب کوهسار بود
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
آن شب قدر که این تازه براتش دادند
فرصت درک دعای عرفاتش دادند
گفت از : " نون و قسم بر قلم و آنچه نوشت "
جوهر و لیقه و اوراق و دواتش دادند
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
مانده بودم ، غیرت حیدر به فریادم رسید
در وداعی تلخ ، پیغمبر به فریادم رسید
طاقتم را خواهش اکبر ، در آن ظهر عطش
برده بود از دست ، انگشتر به فریادم رسید
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
بند اول
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بى نفح صور خاسته تا عرش اعظم است
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
این قاسطین که قلب شما را شکسته اند
قوم به جای مانده ز آل امیه اند
تعجیل کن امام زمان ، این حرامیان
در فکر انهدام ضریح رقیه اند
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
نسیم تلخ پر از انکسار می آید
و ذوالجناح دگر بی سوار می آید
به باد رفته گمانم تمام هستی او
به سمت خیمه چه بی اختیار می آید
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
دستی افتاد ز تن ، دست دگر یاری کن
گرچه بی تاب شدی خوب علمداری کن
مشک ! نومید مشو ، تا به حرم راهی نیست
تو در این معرکه ی درد مرا یاری کن
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
حتماً ز سینه قلب پدر کنده می شود
وقتی که بر زمین پسر افکنده می شود
افتد اگر خراش به یک ناخن پسر
پا تا سر پدر ز غم آکنده می شود
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
برسان زود جوانان حرم را عباس
که بیارند به خیمه پسرم را عباس
دسترنجِ همه ی عمر مرا باد تکاند
جمع کن روی عبایم ثمرم را عباس
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
همین که در وسط معرکه پسر افتاد
هزار مرتبه تا پیش او پدر افتاد
بلند می شد و باز هم زمین می خورد
همین که دید علی را چو محتضر ، افتاد
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
خواستی پر بکشی تا که کبوتر بشوی
از پدر دور شوی عرصه ی محشر بشوی
خواستی که نفر اول میدان باشی
زودتر سر بدهی تا که کمی سر بشوی
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
در خداحافظی اش سیل حرم را می برد
راه می رفت و همه چشم ترم را می برد
نفسش ارثیه ی فاطمه امّا چه کنم
دست غم نور چراغ سحرم را می برد
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
دل مجنون همیشه با لیلاست
می رود سوی هر کجا لیلاست
قدم عاشقی که برداری
بعد از آن اختیار با لیلاست
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
ملاک شیعگی ما ولایت هادی ست
تمام دلخوشی ما محبت هادی ست
میان جامعه ای در گذار ایامیم
که نور جامعه اش از روایت هادی ست
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
شروع عشق به نام خدا به نام شما
من آفریده شدم تا شوم غلام شما
هزار شکر نبوده هنوز روی سرم
به غیر سایه ی لطف علی الدوام شما
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
طلوع صبح می پرد دو پلک من برای تو
دلم عجیب می کند هوای تو ، هوای تو ...
و بعد از آن دو چشم من پر از خیال می شود
و چکه چکه می کند به راه آشنای تو
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
نخل زردم جوانه می خواهم
کفترم آب و دانه می خواهم
بر فراز مناره های حرم
گوشه ای باز لانه می خواهم