خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

من بی دل آمدم که تو دلدار من شوی

غمدیده آمدم که تو غمخوار من شوی 

شادم که در حریم تو افتاده بار من

آیا شود ز لطف خریدار من شوی

خود را ز راه دور کشاندم به کوی تو

دلخسته آمدم که مددکار من شوی 

هر طور راحتی ، بزن ، اما نمی روم

این بار آمدم که فقط یار من شوی 

من ورشکسته ی گنهم می شود ؟ شبی

یوسف شوی و گرمی بازار من شوی 

عمرم به باد رفته به داد دلم برس

من آمدم که مونس من یار من شوی 

آقاییم همیشه ز سلطانی شماست

یک عمر نوکرم که تو سالار من شوی 

خوانم میان صحن تو تا روضه ی حسین

گویا که از وفا تو گرفتار من شوی

پیچیده باز در حرم تو صدای من

دست شماست روزی کرب و بلای من