خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

زخمی که هست بر جگر من جدید نیست

سوزانده جانم و به اجل هم امید نیست

آتش کشیده اند در خانه ی مرا

این کارها ز دشمن حیدر بعید نیست

شیخ الائمه را وسط کوچه می کشند

اینجا کسی به فکر من مو سپید نیست

گشته مدینه کرببلایی دگر ، ولی

داغی شبیه داغ حسین شهید نیست

این لشکری که از در و دیوار آمدند

دل سنگ تر ز لشکر پست یزید نیست

وحشت زده اگر شده اند اهل خانه ام

اما خبر ز ضربت دستی پلید نیست

دیگر خبر ز خصم لعینی که بی هوا

معجر ز روی عترت طاها کشید نیست

اصلا تمام آنچه که دیدم ، برابرِ

آن صحنه ای که عمه ی سادات دید نیست

 " والشمر جالس " به روی سینه ی حسین

رحمی به قلب آن که سرش را بُرید نیست

عالم فدای خواهر مظلومه ای که گفت :

گشته تن برادر من ناپدید ... نیست