ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
عالمی در عالم معنا ، نجف
قطعه ای از جنّه المأوا ، نجف
بارگاه قدس قدّیس وجود
آستان عرشی مولا ، نجف
پایگاه مستیِ بدمست ها
پایتخت کشور دل ها ، نجف
ای مصلّای تمام اهل بیت
سجده گاه حضرت زهرا نجف
نه که از عرش خدا نازل شود
می رود در تو مَلَک بالا ، نجف
طورِ سینا هستی و در تو علی
جلوه ها کرده ست بر موسی ، نجف
نوح را در چشم خود جا داده ای
ای مزار آدم و حوّا ، نجف
گر مسیحا می دهد دَم مُرده را
می کند دل مرده را احیا ، نجف
شوره زاری ماندی و دارد هنوز
در تو طعم دیگری ، خرما ، نجف
آستان بوسیم ، درگاه تو را
ای جواز کربلای ما ، نجف
خاطرات ما رقم خورده فقط
با خراسان با مدینه با نجف
در نهایت هم محلّ فوت ماست
یا خراسان یا مدینه یا نجف