خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

کلیم اگردعاکند، بى تو دعا نمى شود

مسیح اگر دوا دهد، بى تو دوا نمى ‏شود 

اگر جدایى افتد میان جسم وجان من 

قسم به جان تودلم، از تو جدا نمى ‏شود 

گریه اگر کنم همى، بهر تو گریه مى ‏کنم 

ورنه زدیده ‏ام عبث اشک رها نمى ‏شود 

گِرد حرم دویده ‏ام، صفا ومروه دیده ‏ام 

هیچ کجا براى من کرب وبلا نمى ‏شود 

کسى که گشتِ گرد تو، گرد گنه نمى ‏رود 

پیرو خط کربلا، اهل خطا نمى‏ شود 

عمر گذشت و وا نشد، راه زیارتت به من 

حاجت این شکسته دل، چرا روا نمى شود 

جز سر غرقه خون تو که شد چراغ قافله 

رأس بریده بر کسى، راهنما نمى‏ شود

اى بدن تو غرقه خون ، وى سر و روت لاله گون 

با چه خضاب کرده ‏اى، خون که حنا نمى شود 

کرببلا و کوفه شد، سخت به عترتت ولى 

هیچ کجا به سختى، شام بلا نمى‏ شود 

چوب به دست قاتلت سوخت و گفت این سخن 

جاى سر بریده در، طشت طلا نمى‏ شود 

سوز درون میثمت، بوده شرارى از غمت 

ورنه ز شعرش این چنین، شور به پا نمى ‏شود