نخستین کس که در مدح تو شعری گفت آدم بود | مدح و مصیبت حضرت امام حسین علیه السلام | علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نخستین کس که در مدح تو شعری گفت آدم بود

شروع عشق و آغاز غزل شاید همان دم بود 

نخستین اتفاق تلخ‌تر از تلخ در تاریخ که

پشت عرش را خم کرد یک ظهر محرّم بود

شور به پا می کند خون تو در هر مقام | مناجات با حضرت امام حسین علیه السلام | علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

شور به پا می کند خون تو در هر مقام

می‌ شکفم بی صدا در خود هر صبح و شام

باده به دست تو کیست ؟ طفل جوان جنون

پیر غلام تو کیست ؟ عشق علیه السلام

گودال قتلگاه پر از بوی سیـــــــب بود - حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام - علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

گودال قتلگاه پر از بوی سیـــــــب بود

تنـــها تر از مسیح، کسی بر صلیب بود

سرها رسید از پی هم، مثل سیب سرخ

اول سری که رفت به کوفه، حبیب بود!

یکی ز خیل شهیدان گوشه ی چمنش - حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام - علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

یکی ز خیل شهیدان گوشۀ چمنش

سلام ما برساند به صبح پیرهنش

کسی که بوی هو العشق می دهد نفسش

کسی که عطر هو الله می دهد دهنش

نمی‌دانم تو را در ابر دیدم یا کجا دیدم - حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام - علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

نمی‌دانم تو را در ابر دیدم یا کجا دیدم

به هر جایی که رو کردم فقط روی تو را دیدم

تو را در مثنوی، در نی، تو را در‌ های و هو، در هی

تو را در بند بند ناله‌های بی‌صدا دیدم

به بام بر شده ام از سپیده ی تو بگویم - حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام - علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

به بام بر شده ام از سپیده ی تو بگویم

اذان به وقت گلوی بریده ی تو بگویم

اذان به وقت گلویی که قطعه قطعه غزل شد

غزل غزل شده ام تا قصیده ی تو بگویم

خون می رود هنوز ز چشم تر شما - حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام - علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

خون می رود هنوز ز چشم تر شما

خیمه زده است ماه به گرد سر شما

آن  زخم های شعله  فشان هفت اخترند

یا زخم های جسم علی اکبر شما؟

مانده بودم ، غیرت حیدر به فریادم رسید | مصیبت حضرت امام حسین علیه السلام | علیرضا قزوه

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

مانده بودم ، غیرت حیدر به فریادم رسید

در وداعی تلخ ، پیغمبر به فریادم رسید

طاقتم را خواهش اکبر ، در آن ظهر عطش

برده بود از دست ، انگشتر به فریادم رسید