خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

از کریمان سنگ می خواهیم ما ، زر می رسد

در حرم از آنچه می خواهیم بهتر می رسد

لطف و احسان کریمان را شمردن مشکل است

وقت احسان پشت آن احسان دیگر می رسد

اى که دستت می رسد کارى کنى ، کارى بکن

عمر دارد می رود ، دارد اجل سر می رسد

در طلب خوب است حاجات مکرر داشتن

وقتی از این ناحیه دارد مکرر می رسد

شب به شب در می زنم ، چون در زدن مال من است

دست سائل ها فقط تا حلقه  ی در می رسد

گر به ما کم می رسد از خصلت کم بینى است

ورنه دارد ده برابر ده برابر می رسد

من فقط یک نوکرم ، کار خودم را می کنم

او خودش هر وقت لازم شد به نوکر می رسد

خادمان آنقدر بى اصل و نسب هم نیستند

نسبت ما یا به فضه یا به قنبر می رسد

فقر آمد می رود ایمان ، ولى پیش شما

می شود ایمان من فقرى که از در می رسد

رزق در بین الطلوعین است ، بین طوس و قم

رزق از دو سفره ی موسى بن جعفر می رسد

هم به زیر دین قم ، هم زیر دین مشهدم

گاه به دادم برادر ، گاه خواهر می رسد

فاطمه را خواستم معصومه را زائر شدم

فیض قبر مادرى از قبر دختر می رسد

نیستند این دو براى من ، فقط پیش منند

سر به سرور می رسد ، دل هم به دلبر می رسد

پیش تو محتاج ها در حال رفت و آمدند

تا که آهو می رود پشتش کبوتر می رسد

 آب پاى میوه اى که ریختم بهتر رسید

میوه ی ما هم فقط با گریه بهتر می رسد 

پابرهنه می دوید و می دوید و می دوید

زودتر از شمر آیا به برادر ........ ؟!!