خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تن که بیمار طبیبان شد دچارش بهتر است

دل که نذر کربلا شد بی قرارش بهتر است 

بردن چیزی به دربار کریمان خوب نیست

سائل آقا شدن اصلا ندارش بهتر است 

ما چرا ؟ بیچاره ، آن ها که حسینی نیستند

هر که شد وقف محرم روزگارش بهتر است 

فاطمه با گریه اش ما را اسیر خود نمود

آری آری گریه اصلا گریه دارش بهتر است 

نوکری آسوده می میرد که بیند بعد او

در غلامی از خودش ایل و تبارش بهتر است 

سن پیری بیشتر از هر چه باید گریه کرد

میوه ی فصل زمستان آبدارش بهتر است

روز روشن بود آقا کشته شد پس بعد از این

گریه ی ماه محرّم آشکارش بهتر است

دارد از خیمه می آید خواهرش ؛ شمر لعین 

صبر کن گر خواهرش باشد کنارش بهتر است