خیمه - پایگاه تخصصی اشعار آیینی

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

می کشد به قتلگاه این همه شتاب هات

کاروان رفته را حجم پیچ و تاب هات

کاروان رفته را فرصت حجاز نیست

کربلا خزیده در شور انقلاب هات

باز این چه شورش است ، باز این چه آتش است

گُر گرفته در دل شیخ و شوخ و شابهات

هی نوشته می شوی روی رج رج زمین 

سرخ می شود دوات ، سرخ تر کتاب هات

هی کشیده می شود مستی اَم به سمت ظهر

هی شکسته می شود شیشه ی شراب هات

پاره های دفتر است یا پر کبوتر است ؟

نه ! که ماه حیدر است رشک ماهتاب هات

سرفکنده زیر زیر ، چشم داده دست تیر 

دست داده با کویر در کنار آب هات

رفته ای به اوج ظهر ، سر نهاده ای به مهر 

این نماز آخر است آخرین ثواب هات